Film:&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://film.iksv.org/tr/kirkikinci-istanbul-film-festivali-2023/burada" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Here / Burada</a>Yönetmen:&nbsp;Bas DevosSüre:&nbsp;82 dakikaYapım yılı:&nbsp;2023Festival bölümü:&nbsp;Heyula<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Yönetmen Burak Çevik, 42. İstanbul Film Festivali için hazırladığı seçkiye "Heyula" başlığını uygun görmüş ve festival kitapçığında bölümün açıklaması olarak bu sözcüğün sözlük anlamına yer vermeyi yeterli bulmuş:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;">Heyula (isim): 1. Ürkütücü hayal, ürkütücü hayalî şey. 2. Ne olduğu anlaşılmayan, şekli belirsiz büyük şey.</blockquote>Seçkinin amacı sinemada yeni anlatım olanaklarına yer açan ve sinematik dili genişleten filmleri seyirciyle buluşturmak. Yeni anlatım olanaklarını deneyen ve risk alan filmler bu seçkide, bir arada. Belçika'dan Bas Devos'un Berlin Film Festivali’nin Karşılaşmalar bölümünden FIPRESCI ödülüyle dönen filmi Here&nbsp;da bunlardan biri.&nbsp;Burak'la henüz o bir sinema öğrencisi, bense bir blogger'ken İstanbul Film Festivali sırasında bir dolmuş kuyruğunda tanıştığımızı hatırlıyorum. İlerleyen yıllarda sinema hakkında konuşmaya ve paylaşmaya devam ettikçe tam da Heyula'nın tanımladığı çerçeveye denk düşen filmlere olan ilgisini ve heyecanını fark etmiştim. Bense bu tanıma uyan filmlere uzunca bir süre mesafeli yaklaştım; "yeni anlatım olanakları" ve "riskler" beni korkuttu. Yüzüne de söylemişimdir. Burak'a festivalde en çok merak ettiği filmleri sorup o filmleri hiç sorgulamadan listemden çıkardığım bir dönem olmuştur. Bu önyargıdan kurtulmamı sağlayan filmlerden birinin Burak Çevik imzalı Aidiyet,&nbsp;bir diğerinin ise şimdi onun hazırladığı seçkide yer alan Here&nbsp;olmasıysa bence tesadüf değil.<img src="https://images.aposto.com/2023/3/3/1681883489412.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.78" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Here | Kaynak: İKSVHere sinemanın ne olduğunu, nelere vesile olabildiğini gösteren filmlerden. Belçika’da çalışan Romanya göçmeni bir işçi, bir süreliğine ya da temelli olarak ülkesine dönmeye hazırlanıyor. Buzdolabında kalan malzemelerle bir çorba yapıp çorbasını tanıdıklarına ya da sadece yolunun kesiştiği insanlara dağıtmaya başlıyor. Kesişmeler... Here için anahtar sözcük bu belki de. Hayatın olağan akışına bir mola verip de gözümüzü başka yönlere çevirdiğimizde karşımıza nelerin çıkabileceğini göstermeyi, bakıp da görmediklerimizin farkına varmayı ve kesişen yollarda kurulan tesadüfi bağların değerini anlatıyor.Adının önemi yok ya, Stefan "Uyandım" diyerek başlıyor gününe. Bu uyanışın çalan alarma verilen bir yanıt mı yoksa çok daha derin bir uyanış mı olduğunu sorgulatmak oluyor Here'ın ilk büyüsü. Biraz sonra ekliyor: "Burası benim evim."&nbsp;Bu kez söz ettiği yerin apartman dairesinin duvarları arasından mı ibaret, yoksa çok daha derin bir aidiyet ifadesi mi olduğunu düşünüyoruz. Elinde ve evinde kalanlarla yaptığı çorbayı çoğu kendisi gibi göçmenlerden oluşan kişilere dağıtıyor Stefan. Hepsinden bir şeyler öğreniyoruz. "Acaba" diye düşünüyoruz, "burası onların de evi mi?"Stefan'ın en kayda değer kesişimi bir Çin restoranında karşılaştığı biyolog kadınla oluyor. Yağan yağmurdan dolayı yemeğini paket yaptırmak yerine orada yemeye karar veren Stefan, bu tesadüf sayesinde telefonda "Yine evinde paket servis mi yiyorsun?" diyen annesine gururla "Aslında hayır, restoranda yedim" diyebiliyor. Restorandaki kadını yolunu uzatmaya karar vererek geçtiği ormanda görüyor sonra. Orada, yani ormanda, ağızlarından çıkan sözcüklerin çok ötesinde bir iletişim kuruyorlar. Çoğu zaman konuşmaya ihtiyaç duymadan, isimlerini dahi bilmeyi gerek görmeden, doğanın detaylarında kaybolarak bir bağ oluşturuyorlar. Tıpkı onlar gibi, Bas Devos da sözcüklerin ötesine geçerek ve fazlasını söylemeyi gerek görmeden izleyicisiyle kuruyor aynı iletişimi ve bağı.&nbsp;Kesişimlere, karşılaşmalara, tesadüflere inanmayı öğütlüyor Here. O anda olmanın, "burada" olmanın tadına varmayı, hedefe değil yola odaklanmayı... Ve tabii tüm bunları yavaş sinemanın dinginliğiyle, doğanın yeşilinin parladığı büyüleyici görüntülerle ve farklı dillerin geçişkenliğiyle yapıyor.&nbsp;Here&nbsp;festivalin en iyisi değil belki benim için ama en büyük, en kıymetli ve en güzel kazanımı olduğu kesin. Bundan sonra "yeni anlatım olanakları" ve "riskler" beni biraz daha az korkutacaksa, hedefe ulaşmaya çalışırken arada durup etrafa bakmanın gerekliliğine biraz daha inandıysam eğer; bu film sayesinde.Nerede izleyebilirsin?&nbsp;Filmin festival sonrası için planlanmış başka bir gösterimi henüz bulunmuyor.Benzer işler:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives / Loong Boonmee raleuk chat (2010, Apichatpong Weerasethakul)</li><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Aidiyet (2019, Burak Çevik)</li></ul>

Bas Devos ile ilgili hikayeler